Eleni'nin Elleri

Bir gün Eleni’nin elleri geliyor
Her şey değişiyor.
İlk İstanbul şiirden çıkıp yerini alıyor
Bir çocuk ilk gülüyor
Bir ağaç çiçek açıyor.

Eleni’den önce
Daha ben çocuktum daha tütüne daha kahveye alışmamıştım
Sabahları, akşamları bilmiyordum daha
Bir gün bakıyorum akşam ellerimde gözlerimde
Bir gün sabah her yanım.

Eleni geliyor
Dünyaya bakıyorum
Dünya sanıldığı kadar küçük değil o gün anlıyorum
Sanıldığı kadar üzgün değiliz dünyada
O gün bütün şiirleri yakmalı yeniden yazmalı diyorum
Brise Marine’i yeniden
Yeniden Annabel Lee’yi.
Eleni ile anlıyoruz
Bu gökyüzü niçin kalkıp gelmiş
Deniz niçin başını alıp gitmiş onunla anlıyoruz.

 Bir gün Eleni’nin elleri geliyor
Bir sokaktan ilk defa deniz görünüyor.

Tut ki Ben

tut ki sen bir şiiri çok iyi yazsan
ya da çok iyi bir şiir yazsan
bir saatin aralıksız işleyişi
bir çocuğun bir sokak kedisini sevişi
 bilmem ki sanki güzel bir akşam gibi
 onun için her akşamı iyi yaşamalıyım
 yani kıskanılan onu
 demek istediğim hepsi

Suya Varmak

...
bana sonra o uzak resimleri anlat
göl kıyılarında
kavruk bozkırlara yağmur yağmasını
seni birden sıcaklığından ayırmak
sıcaklığında tanımak birden seni
balkonlu geceler olur değil mi
ıslıklar olur değil mi
senin yokluğun olmaz değil mi
seni bulduğum tanrıdandır ona şükür
hep en iyi bugündü diyorum
hep öyle diyorum hep
hep öyle
hep…